Bu Hayat Kimin!?

Bir sigara yakarım,yaktığım sigaranın ardından yükselen dumanların yakarışlarını duymazdan gelerek harcarım hayatımı.Seni düşünerek çektiğim o nefesteki içimin olağanüstü hal etmekten bıkışı bilerek.Bir yemek yapmaya başlar aşçı,muhteşem görünen kekler mesela.Seni besleyemem ama karnını doyurabilirim.Bu bilinçle yaklaşılan her varlıkta vardır bir sızı,neden değer vermezsin?Ben o hayatının yarısı haline getirdiğin karıların kaçta biriyim?Kaç dakikadan kalan saniyelerini paylaşırsın en ucube düşlerimi dinleyerek?Hep hüzünlü melodiler duyulduğunda hakim olan kulaklarıma,gözlerime sen misindir?Kaç şarkı daha kavga edecek hassas düşüncelerin en sert diktatörleriyle?İnsan her acının sahibi değildir öyle değil mi? O zaman bana kalan 24 saatten bana ayırılan 2 saniyenin düşmanlığıyla gömülmeli yerin en dibine.Elvadalar meraklıdır,elvada ettiklerin umursamaz.Kaybetmekten korktuğun için edilemeyen elvedaların boşluğunu doldurabilecek içi dolu bir halka daha icad edilemedi.Ve bir kez daha zehirler varlık sevdiğimi.Varolmak için zehirler.