Aralık 06, 2009

Dipsiz Uçurumlar.

Neden hala kırıntılarını toplamaya mahküm ediyorsun ki? Çık git artık,ne istiyorun!? Düzenli bir hayatın var,ben yokum sen yoksun. Kimse yok hiç kimse yok,beni anla artık başkalarına da hayran olmak istiyorum. Gözlerim dolsun istemiyorum senin adını duyunca,artık defolmanı istiyorum. Kırma daha fazla düşlerimi ortadan ikiye,yapıştıramıyorum. Dikiş tutmuyor senden açılan yaralarım,artık git! Adımdan sen,geceden yüzün doğsun istemiyorum artık! Başkasına aşık olmak,yaşamak istiyorum adam,git artık! Sana yazılan yazılardan bıkmadın mı,kendimi kandırmam haz vermedi mi yeterince!? Git artık,kimseyi yalvaracak kadar yüce görmedim ama yalvarırım git artık. Korkuyorum,senin tekrar gelmenden ve kırmandan öldüresiye korkuyorum. Eğer amaca bağlıysa yaptıkların söyle dayanayım,biteceğini bileyim. Sen birşey yapmıyorsun,ben kendi kendimi öldürüyorum. Bana dua et aklımı kaybetmemem için,en çok buna ihtiyacım var. Sen şans dile hayatıma,gittiğini biliyorum ama bir daha git. Bağışıklık kazansın duygularım!

Aralık 04, 2009

Kırılan Herşey!

Düş kırıklıkları mesela,kalemin kırılır mesela.Mesela ağzın burnun kırılır,yatağın kırılır belki.Sonuçta herşey kırılır,çocuksun oyuncağın kırılır.İlahi bir el gibi insanların elleri dokunur hayatına ve senin haberin olmadan kırar geçer ortalığı.Bir bakmışsın alabora olmuş mantığın,kalbin kısa devre yapmış.Kollarında yalnızlıklar,sana biriken hasretim şimdiden boyumu aştı.Somut birşeyin olmaması delirtiyor beni,konuşsana ey adam!Susma,kus nefretini oraya buraya!Susma,hani sıkılma!Kitabın arasında kalan bir fotoğratan yadigar suratlar ; abi nerdesiniz!? Ben sizi okumadım ki,ben kitabı okudum size anlatayım diye! Çok mu sitemkâr tavırlarım,düşüncelerim ölüyü diriltir,strateji kurulan oturma planları ;Siz kimdiniz!? Kırılır,düşerim bacağım kırılır.