Mayıs 03, 2010

Barbur

'Seni'
Seniyle başlıyan cümlelerin alengiri sonsuzluğa uzanıyor. Sokak ağzından girip aynı kaldırımlara ayak bastığımız bir şehir düşünememek ve farlarını imkansızlığa yakan bir direniş odağıyım ben. Paralimpik duvarlara uzanan bir kısmı aydınlığa açılan betonlar. Ben hep sensizliğe ayak bastım,kirletme. Nasıl olsa ilanlar yapıştırmak gereksiz bulunamayan kaybolmamışların yakarışlarına. Anlatma,zaten dinlemiyorsun. Demirleri gördün mü delik delik,ellerim kanasada bastım ayaklarımı. Aç perdelerini artık,kaldırımlara kazınmış 'seni sevmiyorum'lar var yalandan. Kurusun diye astığın yalnızlıklardan göremiyorsun beyazları. Bak fayanslar kara,kanlanmış gözlerin,ellerin büyümüş bense hâlâ-yım. Burdan sola dön,sonra bak çıkmazmış bantlar.